Zasady prawidłowego rozmnażania, skutki rozmnażania wsobnego

Nina

Sprawa jest bardzo złożona, ale może choć trochę rozjaśnię.
Po pierwsze- dlaczego w ogóle inbred, czyli krzyżowanie w pokrewieństwie bywa szkodliwe. Otóż wiele genów , które dają efekt negatywny jest recesywna( tzn. potrzebne są dwie "złe" kopie genu, aby wyszedł na jaw negatywny efekt, a posiadanie choć jednej " dobrej" nie pozwala tej "złej" kopii ujawnić się). Każdy z nas posiada prawdopodobnie jakiś gen, który w homozygocie recesywnej byłby szkodliwy lub letalny (zabójczy).
Gdy krzyżujemy osobniki spokrewnione ( przykładowo rodzeństwo, które ma statystycznie biorąc 50% wspólnych genów) prawdopodobieństwo spotkania się 2 recesywnych kopii genu wzrasta w porównaniu ze średnią populacji- wynosi 25% w przypadku, gdy obydwoje byli heterozygotami. W miarę dalszego krzyżowania w pokrewieństwie wzrasta homozygotyczność- populacja staje się coraz bardziej podobna do siebie. Efekt zależy od tego, jakie geny miały osobniki wyjściowe, jak je dobrano- taka hodowla może zakończyć się zarówno na trzecim pokoleniu bo było tyle niekorzystnych genów i już zaszła tzw. depresja inbredowa, jak i trwać przez 1000 pokoleń i mieć się doskonale
Wiele hodowlanych populacji gryzoni pochodzi od KILKU dziko złapanych osobników. Skrajnym przypadkiem są chomiki syryjskie ( 1 samica i jej młode) , podobnie jest w przypadku koszatniczek w Europie ( kilka sztuk). W tym momencie wszystkie w hodowli są identyczne genetycznie i jakkolwiek byśmy nie krzyżowali- i tak krzyżujemy zwierzęta o identycznym zestawie genów.
Są także w naturze gatunki czy populacje gryzoni, które są skrajnie jednorodne genetycznie, do tego stopnia, że np. nie odrzucają przeszczepów skóry od innych osobników. Tak jest w wypadku np. Microtus arvalis orcadensis- nornika z Orkney. Zwykle powstają one w warunkach izolacji, np. na wyspach , gdy początek całej populacji dała mała grupka.
W laboratoriach hoduje się do różnych celów szczepy wsobne gryzoni, gdzie chodzi o otrzymanie osobników jak najbardziej jednorodnych genetycznie, lub też o rozmaite cele selekcji ( np. otrzymywanie zwierząt o podwyższonej odporności na raka, różnych zdolnościach uczenia się). Czasem zwierzęta te są potomstwem 1 pary, żyjącej 30 lat temu i mają się świetnie.
Również gdy mamy do czynienia z potomstwem niespokrewnionych osobników możemy W RAZIE KONIECZNOŚCI w miarę bezpiecznie pozwolić na krzyżowanie ich między sobą- prawdopodobieństwo wystąpienia jakichś negatywnych efektów jest minimalne.

pysiunia133

dobry artykuł

Nina

dzięki